Hoe gaat het nu met je?

Ik dacht: ik zal eens wat schrijven over hoe het met me gaat. Jullie lezen natuurlijk iedere week in de My life as Liz wat ik allemaal doe, maar ik ga er verder niet echt uitgebreid op in hoe het nu met me gaat. Regelmatig krijg ik wel eens de vraag, en dan reageer ik snel met: het gaat goed! Maar gaat het ook echt goed? Want ja, ondanks dat ik misschien altijd de vrolijke en sterke Lizzy lijk, is het heus niet altijd rozegeur en maneschijn. Ik moet dan zelf ook niet vergeten dat ik eigenlijk ziek ben, ernstig ziek. Maar zo voel ik me 9 van de 10 keer helemaal niet. Er is de afgelopen tijd toch een hoop gebeurd, dus ik zal er vandaag wat over vertellen!

3 chemo’s achter de rug, we zijn op 1/4!

We zijn inmiddels alweer een paar weken verder. 14 januari had ik mijn eerste chemo, en ik heb er nu in totaal 3 gehad. Dat betekent dat ik 1 hele kuur heb gehad, en nu met de tweede bezig ben. Ik ben dus op 1/4 en dat klinkt misschien al ‘ver’, ik weet dat ik er nog 9 moet en dat vind ik dan weer heel veel! Om de twee weken moet ik naar het ziekenhuis en het is niet dat ik er tegenop zie, maar leuk is anders. Het is toch wel confronterend omdat je altijd met anderen bent die ook een vreselijke ziekte hebben. Ik ben die dag van de chemo zelf altijd heel erg moe. En zo zie ik er dan blijkbaar ook uit. Altijd als het laatste infuus inloopt dan krijg ik de vraag of het wel goed met me gaat, ik zag zelfs een keer lijkbleek. Ik voel me dan verder wel prima, niet misselijk of ziek. Maar gewoon heel futloos! Niet raar natuurlijk, want er wordt even flink wat in mijn lichaam gepompt. De chemotherapie is meestal ‘s ochtends rond een uur of 10. Dat duurt een paar uurtjes en dan ben ik aan het begin van de middag weer thuis. Dan slaap ik vaak nog wat bij, en meestal komen er wat vriendinnen langs.

De beste steun die je maar kunt hebben

Ze zeggen altijd dat in moeilijke periodes je je echte vrienden leert kennen. En dat is ook echt zo! Ik krijg heel veel berichtjes van mensen waarvan ik het nooit had verwacht, dat doet me heel goed. Er zijn natuurlijk ook mensen die niks van zich laten horen, maar daar kan ik echt niet van wakker liggen. Het blijft jammer, maar ik focus me liever op de mensen die er wel voor me zijn. Zoals mijn lieve vriendinnen! Ik vind het soms vervelend dat ik nou steeds degene ben ‘waar het om draait’. Ze vragen zo vaak hoe het met me gaat, komen langs en proberen leuke dingen met me te doen. Dat vind ik echt zo fijn! Want ik mag dan wel ziek zijn, ik wil ook gewoon het leven leiden van een normale 19 jarige. Gezellig kunnen winkelen met vriendinnen en natuurlijk ook stappen! Ik was vaak degene die ieder weekend wel de stad in wilde duiken. Nu gaat dat gewoon niet meer, want ik kan het fysiek niet aan. Daarnaast mag ik ook niet veel drinken en hoe stom het ook klinkt, dat vind ik ook jammer. Ik wil ook niet dat mijn vriendinnen zich gaan aanpassen aan mij, want ze doen al zoveel voor me en hun leven gaat ook gewoon door. En dat gun ik ze ook! Maar laatst baalde ik ervan dat ik moe was en me niet goed voelde om te stappen. Er kon wel iemand langskomen, maar dat is juist wat ik niet wilde. Ik wilde ook drankjes doen en stappen. En toen dacht ik: fuck it, ik ga gewoon! Dan ben ik misschien de hele zondag wel dood moe, ik heb in ieder geval wel een leuke avond gehad. Dus ik zette de knop om, en ging gezellig wat drinken met vriendinnen. We gingen ook de stad in, en uiteindelijk lag ik om kwart over 4 in bed. Helemaal gesloopt, maar ik had de avond van mijn leven gehad. Ik voelde me weer een normaal meisje van 19, ondanks dat ik daar stond te dansen met een pruik. En niemand had het door! Normaal gesproken moet ik er niks van hebben als een jongen naar me toekomt en hij zegt dat ik mooi ben, vraagt of ik vrijgezel ben en me een echte schoonheid vindt. Maar als je zo onzeker bent over hoe je eruit ziet, kan dat echt voor een boost zorgen. Net als dat ik een andere kroeg binnen ging en de uitsmijter die ik al een tijdje niet meer had gezien, me complimenteerde over mijn haar. ‘Hey, wat zie je er goed uit! Wat heb je je haar leuk gestyled en een kleurtje erin zie ik? Staat je goed!’ Ik wist echt niet wat me overkwam. Want hij weet helemaal niet wat er aan de hand is. Ik voelde me die dagen ervoor zo lelijk en had het idee dat iedereen me aan keek. Nu bleek maar weer dat ik me dat gewoon in mijn hoofd haalde. Sinds die stapavond gaat het ook echt een stuk beter met me. Ik vind mezelf nog steeds geen knappe verschijning als ik in de spiegel kijk met mijn kale hoofd, maar ik heb het wat meer geaccepteerd. En nu ik dit schrijf is dat ook nog maar een week geleden, dus ik ben ervan overtuigd dat het alleen maar beter kan worden!

Bye bye hair

Je kon er net al wat over lezen: ik ben nu kaal. Vorige week donderdag heb ik besloten mijn haar eraf te scheren want ik werd echt GEK van alle losse haren die ik steeds tegenkwam. Ik stelde het wassen van mijn haren met dagen uit, kon het alleen nog maar in een vlecht dragen en als ik mijn haren wilde föhnen of kammen dan moest dat buiten. Niet echt leuke omstandigheden, en steeds weer die confrontatie als ik weer een pluk met haren in mijn handen had. We hadden een afspraak met de kapster, en gelukkig kwam zij bij ons thuis. Zij is eigenlijk altijd onze vaste kapster geweest, dus het was geen vreemde. Dat scheelde wel een hoop. Want het was echt een heel emotioneel moment. Accepteren dat je kanker hebt is zwaar, maar een kaal hoofd is mentaal misschien nog wel zwaarder. Voor mij dan he, dat is natuurlijk voor iedereen persoonlijk. Ik ben altijd heel blij geweest met mijn lange haren en voelde me er vrouwelijk door. Het is gewoon heel raar als zoiets er dan opeens niet meer is. Maar goed, het moest er toch ooit van komen en beter nu dan straks met een zielig haardosje en kale plekken rondlopen totdat het echt niet meer kan. Dus daar gingen we dan: eerst de vlecht eraf knippen en dan met de tondeuse erover. Ik heb het zelf niet gezien, dat vond ik echt te moeilijk. Ik geloof ook dat ik nog nooit zoveel heb gehuild. De tranen liepen over mijn wangen toen de tondeuse erover ging. Wat een raar gevoel. En toen was het moment daar: alles was eraf. Ik voelde me zo ontzettend lelijk, rot en wilde het liefste slapen en nooit meer wakker worden. Ik durfde echt niet in de spiegel te kijken, dus ik zette meteen mijn pruik op en deed een mutsje op. Ik ben op de bank gaan liggen en huilend in slaap gevallen. Een paar uur later werd ik wakker en heb ik voorzichtig het mutsje van mijn hoofd af gehaald. De pruik staat heel mooi, maar het is wel anders en dat zie ik. En mensen die me kennen zien het ook. Ik had van mezelf dun haar, en dit is gewoon wat dikker. Niet op een lelijke manier, het ziet er eerder uit alsof ze het bij de kapper hebben gestyled. Vreemden zullen het niet zien, andere denken weer dat ik mijn haar heb geverfd (ook prima haha) en veel mensen weten het natuurlijk wel. Maar ik krijg er verder eigenlijk ook alleen maar complimenten over. Tja, iemand zal natuurlijk ook niet zeggen dat het lelijk is, maar ik denk altijd maar: beter een pruik dan een kale kop. Want geloof me: je wil me echt niet zien dan. Eerst durfde ik ook niet in de spiegel te kijken, zelfs niet met een mutsje op. Mama had de spiegel afgedekt en ik deed gewoon zodra ik wakker werd en gedoucht had mijn pruik weer op. Inmiddels durf ik dat nu wel, dat had gewoon eventjes tijd nodig. Het is zelfs zo dat ik thuis mijn pruik niet draag als ik de deur niet uit hoef. Want toegegeven: haren zijn soms best irritant, haha! De pruik zit verder wel fijn en zeker als ik een muts of hoed draag dan vergeet ik gewoon bijna dat ik hem op heb. Ik voel me gelukkig wel echt Lizzy met de pruik op, en dat vind ik wel fijn dat dat niet is veranderd. Want als ik met mijn kale hoofd in de spiegel kijk, dan zie ik mezelf niet. Maar een kankerpatiënt. Het klinkt raar, maar die associatie is er toch.

En verder nog bijwerkingen?

Ik heb echt al veeeeel te veel geschreven, maar ik heb het eigenlijk nog niet eens over andere lichamelijke klachten gehad. Die heb ik namelijk ook niet echt! Ik voel me nog steeds goed! Na de eerste chemo was ik een paar dagen niet echt lekker, maar bij de laatste chemo ben ik zelfs op de dag van de chemo zelf nog in de stad wezen lunchen. En die dagen erna ging het ook al heel snel weer goed! Ik ben niet misselijk geweest, kan nog steeds leuke dingen doen en dagjes weg zonder dat ik te vermoeid raak. Ik ben wel sneller moe, maar het is nog niet extreem. Na die avond stappen was ik wel echt twee dagen helemaal kapot, maar dat is ook niet gek en daar heb ik zelf voor gekozen. Voor de rest gaat het echt heel goed! Ik heb wel wat mini bijwerkingen, zoals sneller wondjes en last van mijn infuusarm. Maar ik mag eigenlijk echt niet klagen, ik ben blij zoals het nu gaat en geniet van alles wat ik kan. En je weet wat ze zeggen: what doesn’t kill you makes you stronger. En daar sta ik dan ook 100% achter.

Mijn god. Dat was mijn verslag. Misschien is het te veel, maar ik weet ook niet echt hoe ik het moet inkorten. Ik dacht dat ik niet veel te vertellen had, maar dat valt toch tegen haha! Jullie zijn nu in ieder geval weer op de hoogte. Als er nog dingen zijn die je wilt weten: feel free to ask! En vergeet niet dat jullie ook een enorme steun voor me zijn, de berichtjes die ik steeds ontvang doen me ook heel erg goed. Dikke knuffel voor jullie allemaal! xxx

86 Reacties

  1. Marlous 21 februari 2014 / 01:28

    Wauw, wat een heftig maar oprecht verslag. Geeft denk ik veel duidelijkheid voor anderen. Voor mij is kanker eigenlijk ook maar een vaag begrip, en vind het ook maar lastig om jou bv op de juiste manier te benaderen (wat kan wel en wat niet? Je bent er zo open over en dat vind ik knap, maar soms zie ik wel in mijn ogen wat brutale vragen voorbij komen).

    Ik vind het echt onwijs knap dat je zo sterk blijft, dat druk over de kapper raakte me echt. Ik snap dar zo’n pruik toch anders blijft, maar ik vind m je ook goed staan! Ik wens je heel veel sterkte, ik hoop dat je de chemo’s zo goed zal blijven kunnen verdragen, hopelijk kunnen we dan binnenkort wat leuks gaan doen :-)

  2. Whitney 21 februari 2014 / 01:31

    Lieve Lizzy,

    Wat ben jij een topper, een doorzetter, en trots persoon , een strijder, en vooral een voorbeeld voor vele.

    Je kent me niet, ik ben ook geen persoon die reageert op blogs of what else. Maar ik voelde dat ik nu moest reageren.

    Jou aanpak bij zoiets vervelends is een voorbeeld.
    Je positiviteit die je door laat komen met je tekst , je eerlijkheid en oprechtheid.
    Blijf jezelf, blijf wie je bent met of zonder veranderingen. Je bent een topper!!

  3. Ilse 21 februari 2014 / 01:40

    Wauw, ik vind het echt zo onwijs knap hoe jij in het leven staat! Ik zit er wel eens over na te denken hoe erg je leven kan veranderen als je ineens zo ziek wordt, en mensen vinden het altijd zo raar als ik zeg dat het ergste me nog wel lijkt om je haar te verliezen. De ziekte zit van binnen en zie je niet maar als je dan ineens ermee geconfronteerd wordt, brr! Ik vind je pruik echt super mooi, en inderdaad: als je het niet weet zie je het helemaal niet! Hopelijk blijf je je gedurende de rest van je chemo’s ook zo goed voelen en kun je nog ‘gewoon’ stappen zoals elke 19 jarige! :)

  4. Nem 21 februari 2014 / 04:04

    Mooi geschreven Lizzy!
    Ik herken helaas heel veel dingen uit je verhaal en wat ben ik opgelucht dat je nog leuke dingen kunt doen met je vriendinnen en je aangeeft dat je je redelijk voelt.. Dat is echt zoveel waard en zegt ook veel over je doorzettingsvermogen. Hopelijk kom je de andere 9 ook zo rustig door en herstelt je lichaam daarna weer naar een goede conditie!

    Je haar is ook echt prachtig zo.. Het is niet een meisje met een pruik maar het is echt gewoon Lizzy. Over een half jaar kun je alweer een fijn kort kapsel gaan uitkiezen omdat het dan “zo snel” aangroeit!

    Liefs Nem

  5. Joyce 21 februari 2014 / 06:50

    Ik vindt het echt knap dat je zo’n oprecht, gevoelig en toch -in mijn ogen- een positief verslag hebt geschreven. Ik heb respect voor hoe jij met alles omgaat en wat fijn dat je de eerste chemo’s zo bent doorgekomen. Het is natuurlijk een enorme aanslag op je lichaam! Hopelijk dat je de rest ook goed doorkomt en jij je zo kunt blijven voelen. Het compliment van de uitsmijter vindt ik trouwens erg leuk, haha! :) (en welverdiend)

  6. Charile 21 februari 2014 / 07:16

    Wauw wat een verhaal. Je bent zo sterk <3 Ik leef echt met je mee, ik volg je al heel lang!

  7. Lina 21 februari 2014 / 07:27

    Toppertje dat jij bent echt waar!

  8. Charissa 21 februari 2014 / 07:29

    Hoi lizzy
    mooi gezegt en het is echt niet te lang.
    En je pruik staat echt mooi.
    hoop dat je weer kan stappen en shoppen.
    Lees altijd met veel plezier je verhalen.
    What doesn’t kill you makes you stonger.

    Dikke knuffel terug.

  9. Joyce 21 februari 2014 / 08:16

    Wat goed dat je dit even helemaal van je af hebt kunnen schrijven en onwijs knap dat je hier zo openhartig over durft te zijn! Het is ook niet niets hoor, wat jij nu zo even meemaakt en ik kan alleen maar zeggen dat ik ontzettend tegen je op kijk. Je lijkt er zo sterk en positief in te staan, daar neem ik echt mijn petje voor af! En hey, ik zeg het maar nog eens: Ook met pruik ben je gewoon echt prachtig! <3 Niet gek dat je bestormd werd door mannen in de kroeg hoor! You're gorgeous!

  10. Jessica 21 februari 2014 / 08:20

    Wauw, wat een oprecht stuk en wat ben jij onwijs sterk. Ik heb zoveel respect voor jou en hoe jij op dit moment in het leven staat!

  11. Sophie 21 februari 2014 / 08:21

    Wat prachtig geschreven. Ik vind het onwijs knap hoe je zo eerlijk durft te zijn. Ik wilde gisteren eigenlijk zeggen bij je outfit post dat je haar er prachtig uit zag (echt haar of een pruik, je bent en blijft een prachtig meisje) maar ik bedacht me misschien dat je het vervelend vond, als er bij elk artikel iets over werd gezegd, dus ik hield me in. Ik vind het echt fijn om te lezen dat je nog zoveel leuke dingen doet en je nog best oké voelt. Ik vind je echt dapper. Je bent een topper! Knuffel! Sophie

  12. Inez 21 februari 2014 / 08:22

    Hai Lizzy,

    Ik reageer vrijwel nooit: een echte lurker hier.
    Ik leerde je kennen op de allereerste vip bijeenkomst van Serena van Beautylab. Sindsdien heb ik je website opgezocht, net als van de andere ‘vippers’, en ben ik je gaan volgen.

    Ik vind het zo ontzettend knap hoe jij in het leven staat!! Wat ben jij een sterke meid zeg! Ik heb echt heel erg veel respect voor je!

    Ik hoop dat de volgende chemo’s net zo te verdragen zijn als nu zodat je die leuke dingen kan blijven doen.
    Heel erg veel sterkte deze periode!!

    Liefs Inez

  13. Madelief 21 februari 2014 / 08:40

    Lieve Lizzy, jij bent op dit moment de persoon die mij het meest inspireert en als een voorbeeld is voor mij. Hoe jij in je leven staat vind ik echt zo inspirerend en positief. En dat je af en toe je verdrietige momenten hebt is hartstikke begrijpelijk, het zou gek zijn als je ze niet had. Ik zit ook al een tijdje in een moeilijke periode thuis maar dan denk ik altijd aan het verhaal dat je schreef toen je je tattoo liet zetten, het artikel dat je tikte toen je ontdekte dat je kanker had en nu ook dit. Prachtig meis. Hier zouden zoveel mensen van kunnen leren. Ik vind dat je er onwijs mooi uitziet en ik weet zeker dat dat met een kaal koppie ook zo is, maar ik snap dat dat ontzettend confronterend moet zijn geweest (en natuurijk nog steeds is) Ook ik associeer zoiets meestal met kanker terwijl ik met de foto’s uit dit artikel denk aan een prachtige jonge meid in de bloei van haar leven. Bedankt voor het zijn van mijn inspiratiebron Lizzy! Dikke knuffel

  14. Sanne 21 februari 2014 / 08:47

    Echt prachtig hoe jij dit kan verwoorden.
    Ik werk zelf op een radiotherapie afdeling, waar ik regelmatig mensen zie die geen haar meer hebben.
    We proberen de patiënten altijd normaal mogelijk te benaderen, omdat het ook helemaal niet voelt alsof ze kanker hebben.
    De meesten zijn heel positief net als jij, maar nu lees ik ook een andere kant van het verhaal.
    Het raakt mij heel diep..
    Ik vind het heel dapper van je, dat je dit zo wilt delen, want de meesten zeggen inderdaad dat alles goed gaat.
    Ik merk aan alles dat je een hele sterke meid bent.
    Je ziet er btw bloedmooi uit met je pruik!
    Heel veel sterkte lizzy!!

  15. Manon 21 februari 2014 / 09:15

    Ik vind het allemaal zo knap dat je erover schrijft en hoe je er mee omgaat, ik zou je hele kont vol pauwenveren kunnen stoppen maar ondanks dat ik je niet ken, ben ik echt heel erg trots op je! En die pruik staat in ieder geval prachtig op de foto’s!

  16. Femke 21 februari 2014 / 09:21

    Ik moet eerlijk bekennen een brok in mijn keel te krijgen toen ik dit verhaal las. Het is zo knap en goed van je dat je hierover zo open durft te vertellen. En al die complimentjes over hoe mooi je bent, verdien je echt Lizzy. Niet alleen van buiten, maar ook van binnen. Als mij zoiets zou overkomen zou ik ook moeite hebben met een kaal hoofd, maar die tijd moet je jezelf ook gewoon gunnen. Dat is niet gek. Daarnaast vind ik het ook wel leuk dat je écht blijft genieten van het leven en niet gaat kniezen in een hoekje. Ik weet niet of ik hetzelfde zou doen, maar dat bewonder ik wel aan je. Hopelijk wordt je weer helemaal beter! X

  17. Rachelle 21 februari 2014 / 09:31

    Wat knap van je dat je dit doet! Ik heb echt bewondering voor jou!

  18. Sophie 21 februari 2014 / 09:39

    Wat heb je dit mooi geschreven zeg. Het lijkt mij zo moeilijk om het te moeten accepteren en daarnaast ook je haar opgeven. Voor iedereen om je heen is de pruik heel mooi en normaal, maar voor jou is het toch anders. Heb je de video van Shameless Maya gezien? Zij scheert haar haar er ook af, en daar gaan ook flink wat tranen aan te pas! Je bent heel erg sterk en dat bewonder ik echt in je! xx

  19. Nena 21 februari 2014 / 09:41

    Heel erg mooi geschreven, maar wat een heftig verhaal… Het is voor niemand voor te stellen hoe het echt is, maar je haar verliezen lijkt mij mentaal ook heel erg zwaar. Wel vind ik je met pruik ook echt prachtig en het staat heel natuurlijk vind ik.
    Ik vind het echt heel goed van je dat je zo positief blijft en dat je gewoon bent gaan stappen, dat kan namelijk best eens! Verder ben ik heel blij dat je nog niet echt lichamelijke bijwerkingen hebt, hopelijk blijft dat zo! Heel veel sterkte nog de komende tijd, liefs Nena

  20. Janne 21 februari 2014 / 09:46

    Wauw, Lizzy, wat een verhaal… Prachtig geschreven over zo’n *** onderwerp! Ik vind het knap van je hoe je ermee omgaat, dat je nog steeds je leven leidt alleen dan op deze manier! Je bent al op 1/4 en je rockt het! Je ‘nieuwe haar’ staat prachtig, inderdaad net alsof je het het laten stylen! Vergeet niet dat jij sterker bent, je kunt het! Ik hoop dat je je na de chemo niet heel slecht gaat voelen, want het is echte troep hoor! Maar nogmaals, ik vind het superknap dat je er gewoon op uit gaat en je niet laat kisten door die rot ziekte. Heel veel respect voor je! Ik hoop dat het allemaal beter gaat en dat je je goed blijft voelen (natuurlijk zijn er upa en downs, meer ups bedoel ik dan!)! Je bent een hartstikke sterke meid. Liefs!

  21. Karlijn 21 februari 2014 / 09:54

    Lizzy, je bent een ontzettend sterke meid! Ik heb echt heel erg veel bewondering voor je. Voor het feit dat je er heel erg goed mee om gaat maar ook voor het feit dat je dit zo openlijk met de rest van de wereld durft te delen. Je bent eerlijk en bent daar niet bang voor. Respect!

  22. romy 21 februari 2014 / 09:59

    Knappe lizzy!

    Wat doe je het super goed zeg! Heel knap dat je er zo open
    Over praat Ik hoop ook echt voor je dat je de kuren die je nog moet ook zo goed door komt.
    Ik had nog wel een paar vraagjes
    Gaan je wenkbrauwen en wimpers ook uitvallen?
    En hoe zit het net met het krijgen van kinderen als je cemo hebt gehad?

    Nogmaals ik vind dat je het echt super doet!
    Zo als iemand al zei inspireer jij mensen echt. Door zo knap om te gaat met zulke dingen!

    P.s. ohja wil je nooit meer zeggen dat je op een clown of wat dan ook lijkt! Je bent zo knap als jij op een clown lijkt ben ik net eeb hobbit

  23. Hannah 21 februari 2014 / 10:01

    Wow erg heftig allemaal! Je schrijft het heel mooi en sterk. Ik snap goed dat een kaal hoofd zo confronterend is! Ik wens je heel veel sterkte!! Liefs!

  24. Elise 21 februari 2014 / 10:10

    wauw als je dit zo leest zie je echt dat je onwijs sterk bent. Het lijkt me zoo moeilijk om je haar eraf te halen, gelukkig heb je een prachtige pruik waar je zeker niet onzeker over hoeft te zijn, je bent echt een prachtig meisje! Het stappen heeft je toch wel wat goed gedaan. De hele dag door thuis zitten en alleen maar naar buiten gaan als e naar het ziekenhuis moet is ook niks. Heel veel sterkte met de volgende chromo’s

  25. Tamara 21 februari 2014 / 10:28

    Lieve Lizzy,

    Ik lees al een tijdje je site, maar nooit echt gereageerd. Nu wil ik toch even kwijt hoe knap ik het vind hoe je hiermee omgaat en hoe sterk je overkomt. Bedenk wel dat je ook niet altijd sterk hoeft te zijn he, je mag best dagen je helemaal rot voelen en jezelf of willen sluiten, dat hoort ook eenmaal bij een gevecht als dit! Van dat soort momenten word je ook alleen maar sterker! Super knap hoe je er mee omgaat, en ik wil ik je dan ook heel veel sterkte wensen komende tijd!
    Ik zal positieve energie jouw kant op sturen!

  26. Edith 21 februari 2014 / 10:35

    Wauw, heftig verhaal zeg. Ik volg je al heel lang en het is prachtig om te zien hoe jij je eigen leven steeds weer op pakt na z’n chemo. Ik heb zoveel respect voor je, je bent een voorbeeld voor zoveel anderen. Je bent een topper en ik bewonder je echt. En ik geloof dat jij zonder pruik net zo mooi bent als met een pruik op. Ik wens je nog heel erg veel sterkte en succes met je volgende 3/4 chemo’s. Dikke kus!

  27. Annebelle 21 februari 2014 / 10:45

    Ik wil even zeggen dat ik je echt een sterke meid vind!!

  28. Marieke 21 februari 2014 / 11:00

    Wauw, wat ben jij sterk zeg! Ik vind het echt heel knap dat je dit allemaal verteld. Heel goed ook, de nare dingen ‘horen er ook bij’. Dat klinkt stom, maar ik bedoel ermee te zeggen dat het echt niet altijd rozengeur en maneschijn is.

  29. Marieke 21 februari 2014 / 11:02

    Ho, te vroeg op enter geklikt.:’) Maar ik bedoelde dus te zeggen dat het voor ons allemaal ‘maar een beetje ziek zijn’ lijkt. Maar dat is het natuurlijk echt niet. Jij laat zien dat er veeeeel meer bij komt kijken, maar je laat ook zien hoe je er toch een positieve draai aan kunt geven. Heel knap!

  30. Bella 21 februari 2014 / 11:12

    Lieve Lizzy, je hebt hier niet voor gekozen, maar wat ga je hier op een inspirerende manier om. Ik heb alleen de allergrootste respect voor iemand die op zo een jonge leeftijd op zo een wijze met een ernstige ziekte om kan gaan. Ik vind het ook heel fijn voor je dat je zo een liefdevolle familie en vriendenkring om je heen hebt. Onthou dat wat ze nu voor jou doen, niet anders is dan wat jij ook met veel liefde en plezier voor hun zou doen wanneer ze het nodig hebben.
    Ik wens je het allerbeste en vind het een eer dat je alles zo open met ons delen.

  31. Sharon 21 februari 2014 / 11:27

    Wauw Lizzy, fijn om te horen dat het naar omstandigheden toch wel goed met je gaat! Het lijkt mij ook heel heftig om je haar af te scheren, maar je blijft prachtig. Ik heb ook het idee dat je echt hele lieve familie en vrienden hebt om je hier doorheen te slepen, heel mooi om te zien en je verdient het enorm. Hopelijk blijft het allemaal zo goed gaan en heeft de chemokuur hele goede resultaten! XXX <3

  32. Melissa 21 februari 2014 / 11:31

    Jeetje Lizzy, ik ben een beetje sprakeloos.
    Hoe erg het is voor jou dat je hier allemaal doorheen moet, maar waar ik nog het meeste stil van ben is de ontzettend positieve, sterke manier hoe je hiermee omgaat.
    Ik kan niet via m’n toetsenbord uitdrukken hoe groot het respect is dat ik voor jou heb, ik bewonder je enorm!

    Jij komt er wel! X

  33. Elise 21 februari 2014 / 11:32

    Wauw, wat een topper ben jij! Ik vind het gewoon ontroerend hoe sterk en fantastisch jij hiermee omgaat. En natuurlijk mag jij ook je mindere momenten hebben, want het is gewoon ontzettend klote wat er aan de hand is. Maar geef niet op en blijf de dingen doen die je wil en kan doen, want daar moet je gewoon van blijven genieten. Zet ‘m op, en het komt allemaal goed, daar vertrouw ik op! <3 dikke knuffel!!!

  34. Emma 21 februari 2014 / 11:57

    Mooi verhaal echt heel knap van je :)

  35. Kim 21 februari 2014 / 11:58

    Wow, wat ontzettend knap dat je dit met ons wil delen. Ik vind je serieus een ontzettend mooie meid en die pruik staat je super goed! Ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn haar er af zo moeten, respect! Zo’n update mag je van mij vaker doen. Heel interessant om te lezen. Je kan het!

  36. Fleur 21 februari 2014 / 11:59

    Wauw Lizzy, ik heb het geloof al zo’n 374646x herhaald, maar ik heb echt vreselijk veel respect hoe jij hier mee omgaat!
    Zoals je het hier boven allemaal verteld, de foto’s die je op instagram plaatst en de positieve tweets: Echt petje af!

    Ik hoop met heel mijn hart dat je de komende chemo’s zo door komt als dat de eerste paar zijn gegaan!
    Je bent een oprechte topper!

  37. Miranda 21 februari 2014 / 12:03

    Wow.. wat heftig zeg. Echt heel erg veel respect hoe open jij dit allemaal verteld. Ik kan me erg goed voorstellen dat je het moeilijk vond om je haren af te schreven. Wel fijn dat je je met pruik wel goed voelt, en dat het bij je past. Echt meid wat ben jij toch een topper! xxx <3

  38. Kimberly 21 februari 2014 / 12:04

    Ik vind jou echt zo’n topper lieve Lizzy, ik ben echt een beetje sprakeloos en vind het lastig om iets te moeten zeggen. Ik heb echt heel veel respect voor je hoe je dit doet en hoe je dit kan doen. Het lijkt me echt een heel confronterend moment als je haar eraf moet, maar je hebt zoveel lieve mensen om je heen die je er allemaal doorheen helpen, en dat is ook zo mooi om te lezen <3 Je bent geweldig meis!!!

  39. Daphne 21 februari 2014 / 12:05

    Wat een bijzonder stuk, van een ontzettend bijzonder persoon. Ik heb echt ontzettend veel waardering en respect voor je gekregen, hoe je met zoiets zwaars omgaat en hoe je er zelf tegenover staat. Echt heel inspirerend om te lezen! Veel liefs

  40. Laura 21 februari 2014 / 12:25

    Ik vind het heel goed van je dat je dit allemaal durft te schrijven en te delen op blog. Het stuk waarin je schreef dat de kapper kwam en kaal zou worden greep me zo erg aan! Ik kan het me voorstellen hoe moeilijk en oneerlijk dat moet hebben gevoeld. Je doet het heel goed en je bent sterk! Ik wens je nog heel veel sterkte maar ik geloof erin dat jij er wel komt!

  41. Liselot 21 februari 2014 / 12:40

    Wauw, echt dapper dat je besloot om je haar af te scheren. Je verslag is echt geschreven uit het hart, heel mooi. Ik hoop dat de ziekte zo snel mogelijk wordt verslagen. Het lijkt me zeker heel stom en frustrerend om dit op je 19e mee te maken. Heel veel sterkte!

  42. Myrna 21 februari 2014 / 12:46

    Zit met een brok in mijn keel je verhaal te lezen. Wat ben je toch een dappere meid, het is zo mooi om te lezen hoe jij met dit omgaat. Zo sterk. Je ziet er nog steeds prachtig uit, de pruik staat heel mooi bij je, prachtige kleur ook!

  43. Fatma 21 februari 2014 / 12:56

    Lieve lizzy, fijn dat je even een update post! Je ziet er echt heel erg mooi uit! Keep us updated! Doet me goed om te horen dat naar omstandigheden het goed met je gaat.
    Xxx Fatma

  44. Bellenblaas. 21 februari 2014 / 13:22

    Lieve Lizzy,

    Ook ik wil je even laten weten dat ik het ontzettend stoer van je vind hoe je met de hele situatie omgaat en ook nog eens bereid bent dit met ons allemaal te delen! Ik heb echt heel veel bewondering voor je. Ook ik ben een van de personen die je is gaan volgen sinds je een slotje op je twitter account hebt (zag dat je daarover getweet had, haha). Omdat ik zo benieuwd ben hoe het verder met je zal gaan, maar vooral ook omdat je gewoon een hele leuke meid bent! Hou vol meid, en ik hoop dat je je verhalen in de toekomst ook nog met ons wil delen. :)

    Liefs

  45. Lisa 21 februari 2014 / 13:22

    Lieve lizzy, wow. Ik vind het enorm knap van je dat je hier zo oprecht over kunt schrijven. Ik zit echt met tranen in mijn ogen.
    Vooral veel leuke dingen blijven doen, en fijn dat je zoveel steun van je vriendinnen krijgt. Toppertje ben je!

  46. Iris 21 februari 2014 / 13:23

    Wauw, echt waar respect meisje!
    Het is fijn te horen dat het ondanks alles toch nog goed met je gaat.
    Jij bent echt een voorbeeld voor heel veel mensen, daar ben ik zeker van!
    Keep up the faith, en het komt allemaal wel weer goed met je.
    Je kan er alleen maar sterker uitkomen.

    Liefs xxx

  47. Naomi 21 februari 2014 / 13:30

    Ik blijf maar zeggen, maar ik heb echt diepe bewondering voor hoe jij overal mee omgaat! Je bent een hele krachtige vrouw, een hele mooie krachtige vrouw.
    Tijdens dat stukje over hoe moeilijk je het had met het scheren van je haar, ik kreeg een brok in mijn keel… Maar ja zoals iedereen eigenlijk zegt, je ziet er nog steeds prachtig uit!

  48. Melissa 21 februari 2014 / 13:55

    Ah ik zit hier stiekem ook met traantjes in m’n ogen Liz. Jij bent zo sterk! Ik weet zeker dat je voor veel meiden een bron van inspiratie bent, en dat er veel mensen tegen jou op kijken. Je doet het super. En je ziet er inderdaad nog prachtig uit, kaal of niet. Fijn ook dat je je op wat kleine dingetjes na nog goed voelt! Weten ze ook al een beetje of de chemo aanslaat oid? Ik heb er geen verstand van, maar dat vroeg ik me ineens af.

    (ik vind je verhaal trouwens helemaal niet te lang, vind het wel fijn om even een update te lezen!) Sterkte ermee en een knuffel terug!

  49. Eva 21 februari 2014 / 14:21

    Lieve Lizzy,

    Sinds een paar weken volg ik jou en keer op keer blijf je me verbazen met je positiviteit, je energie en je eerlijkheid.
    Hoe in omgaat met de daar kunnen heel veel mensen een voorbeeld aan nemen. Geweldig hoe positief en sterk je blijft in een moeilijke periode als deze…

    Elke keer weer heel eerlijk en open je gevoelens delen met ons.. Respect!

    Je bent prachtig, Echt!!!!!

    Liefs

  50. Kelly 21 februari 2014 / 14:56

    Wat fijn om te lezen dat het “goed” met je gaat. Ook al ken ik je niet persoonlijk, ik denk regelmatig even aan je. Hopend dat je een goede dag hebt, fijn geslapen of leuke dingen aan het doen bent. Knap hoor hoe je hier mee dealt. Petje af voor jou!

  51. Ianthe 21 februari 2014 / 15:01

    Wauw meid, als iedereen zo positief als jij was dan zou de wereld een veel mooiere plek zijn! Ik blijf het echt bewonderen hoe ontzettend sterk jij bent!
    Je bent echt een prachtige meid, met of zonder pruik. Om eerlijk te zeggen moest ik ook twee keer kijken hoor, dus voor onbekenden valt het echt helemaal niet op. Je ziet er gewoon jezelf uit en ik ben blij dat je je gelukkig ook nog jezelf voelt! :)

  52. Chantal 21 februari 2014 / 15:01

    Wat fijn dat je ondanks deze klote tijd je er zo sterk in staat ipv bij de pakken neer te gaan zitten! Wat overigens ook te begrijpen was daar niet van! Heel goed dat je gewoon besloot met pruik op stap te gaan! Je ziet er met pruik ook nog steeds prachtig uit ook zoals ik eerder al zei! Je doet ‘t super, keep your head up!

    (ps: Jammer dat je twitter voortaan afgeschermd is! Ik bekeek hem iedere dag wel even en heb zelf geen twitter dus kan je ook niet volgen)

  53. Sylvia 21 februari 2014 / 16:01

    Knap dat je de twijfels en onzekerheden zo goed weet te omschrijven. Fijn dat de stapavond je zoveel goed heeft gedaan. En je bent wél mooi, maak jezelf niets anders wijs!

  54. Anne 21 februari 2014 / 16:18

    Wauw wat ben jij supersterk! Echt een goed voorbeeld voor ieder ander met deze verschrikkelijke ziekte. Ik heb je verslag zitten lezen met tranen in m’n ogen, puur omdat het net lijkt alsof ik je ken doordat ik je al zo lang volg. Zo erg dat ik er een beetje sprakeloos van ben. Keep on going lizzy, je kunt het!<3

  55. Floor 21 februari 2014 / 16:52

    Ik laat niet heel erg vaak van me horen, maar ik volg alles. Je bent een prachtmeid en ik vind het heel knap hoe je ermee om gaat en dat je alsnog optimaal van je leven geniet. Je laat je niet kennen en dat vind ik super stoer! Een hele dikke knuffel <3

  56. Robin 21 februari 2014 / 16:52

    Jeetje Lizzy, ik heb dit echt gelezen met brandende ogen. Wat ben jij sterk zeg, heel knap.
    Je bent nog steeds een prachtige meid, écht! Keep strong.
    Heel veel liefs <3 xx

  57. Romy 21 februari 2014 / 17:15

    Wat onwijs knap dat je dit met ons wilt delen. Je bent zo onwijs sterk, ik heb zoveel bewondering voor je! En je ziet er nog steeds prachtig uit!
    Dat je na een dip of een tegenslag het toch weer voor elkaar krijgt de dingen weer positief in te zien is iets waar velen nog van kunnen leren. Ik wens je echt het aller, aller beste en leef echt met je mee, ondanks dat ik je niet persoonlijk ken.
    En al die lieve vriendinnen en familie om je heen verdienen ook heel veel respect en bewondering. Ik hoop dat jullie nog heel lang zo close mogen blijven.

  58. mirte 21 februari 2014 / 17:22

    Wat onwijs mooi geschreven! ik vind je echt heel dapper&stoer.
    Ik wil toch ook echt nog even zeggen dat ik vind dat je pruik je zo onwijs goed staat,
    ik zal idd niet hebben geweten dat het niet je eigen haar was als ik niet wist wat er aan de hand is.
    Dikke knuffel, ook voor je lieve vriendinnen en familie! XX

  59. Judith 21 februari 2014 / 17:39

    Lieve Lizzy,

    Wat een onwijs mooi stuk heb je geschreven. Ik vind het heel fijn om te lezen dat het naar omstandigheden goed met je gaat en dat je lieve vrienden en familie hebt die er voor je zijn en je steunen.
    Ik wil even zeggen dat ik heel veel bewondering en respect heb voor het feit dat je onder alle omstandigheden zo positief blijft over alles. Hoe akelig die rot ziekte ook mag zijn, jij blijft de toekomst zonnig inzien. Als er meer mensen zoals jij zouden zijn, zag de wereld er een stuk beter uit!
    Heel veel succes met alles en een hele dikke knuffel <3

    Liefs, Judith.

  60. Roos 21 februari 2014 / 18:57

    Jeetje Lizzy, ik vind je zo geweldig! Zo veel respect dat jij dit zo open en bloot allemaal durft te zeggen! Chapeau.
    Ik ben zwaar onder de indruk van je doorzettingsvermogen, heel erg goed.

    Je vriendinnen en familie zijn ook toppers! Daar mag je heel erg blij mee zijn.

    Als dit allemaal voorbij is, kom je er alleen maar sterker uit. Ik zal geen uitgemolken zinnetje plaatsen, maar het is wel zo.

    Heel veel succes met het beter worden! Ik kan niet wachten tot je hier schrijft dat je kankervrij bent!

    Liefs,
    Roos

  61. Loes 21 februari 2014 / 20:30

    Iedere keer dat ik dingen lees over je ziekte, schrik ik me weer en bedenk ik me hoe dankbaar ik mag zijn. Wat jij nu mee maakt is ontzettend heftig en het had mij net zo goed kunnen overkomen. Ik ben ook eerstejaars studente, net zo oud als jij en nog in de bloei van mijn leven, daardoor heb ik het gevoel dit van heel dichtbij mee te maken, ook al ken ik je niet persoonlijk. Ik wens je ontzettend veel sterkte, succes en kracht. Je bent heel positief, waar ik veel bewondering voor heb, ik denk niet dat ik het je na zou kunnen doen. Weet dat het niet erg is om soms boos te zijn, dat is logisch, het is ook allemaal ronduit kut. Maar weet ook dat je prachtig bent, ontzettend sterk en dat je enorm veel mensen achter je hebt staan. Je kan dit aan.

  62. Margaux 21 februari 2014 / 20:40

    Wauw, wat een aangrijpend verhaal!
    Ik leef echt met je mee, Lizzy.
    Ik lees je blog al een lange tijd, maar ik liet nooit een comment achter.
    Nu wou ik hier toch iets schrijven.
    Ik heb ontzettend veel respect voor je.
    Het moet zo moeilijk voor je zijn.
    Gelukkig krijg je zoveel steun van je vriendinnen en moeder!
    Stay strong <3

  63. Stella 21 februari 2014 / 21:26

    Ik kan het niet vaak genoeg zeggen; ik heb ontzettend veel bewondering voor je. Ik zie het niet dat je een pruik op hebt, ik vind het heel natuurlijk en mooi. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, dus houd ik het redelijk kort. Ik ken niemand die zoveel doorzettingsvermogen heeft als jij. Je bent echt zo positief en ik weet zeker dat jij er komt, hoe dan ook! Je bent echt een prachtige meid, van binnen en van buiten! (: Liefs, Stella.

  64. Janiek 21 februari 2014 / 21:31

    Lieve Lizzy,

    Ik volg je nog niet zo lang, af en toe, en ik lees dit stukje met open mond..

    Wouw, wat ben jij sterk, en dat voor een meisje van 19! Ik weet zeker dat er voor nog heel wat meer jaren zijn weggelegd an degene die je nu sl hebt geleefd! Keep up the faith!

  65. Bahar 21 februari 2014 / 22:53

    Ik ben altijd een stille lezer geweest maar nu moest ik reageren, sterkte Lizzy hoop dat die glimlach nooit weggaat van je gezicht! Hoe doe je nu met school dan ? Ben je helemaal gestopt ?

  66. Lisette 21 februari 2014 / 23:50

    Wauw ik vind het echt heel knap hoe je dit allemaal schrijft! Nogmaals heel veel sterkte! Je bent echt een hele sterke meid en ik denk dat veel mensen een voorbeeld aan jou kunnen nemen!
    xx

  67. Mariska 22 februari 2014 / 09:47

    Wow, dat je er ook zo open over bent. Ik lees écht elk artikel maar reageer niet altijd. Vind het zo stoer dat je zo sterk bent en nog zo vol in het leven staan en de moed opbrengt (of hoe je het moet zeggen) om leuke dingen te blijven doen én ook te kiezen voor een avond stappen. Vind het echt super stoer van je dat je dat doet en niet bij de pakken neer gaat zitten bijvoorbeeld.

    Ga zo door klinkt misschien een beetje vreemd, maar ik bedoel het goed! :) sterkte gewenst natuurlijk, maar ook hoop ik dat je nog heel veel van zulke mooie momenten gaat meemaken!
    x

  68. xx.Yvonne 22 februari 2014 / 10:19

    Wauw wat ben jij toch een sterk persoon Lizzy! Heel mooi en knap geschreven. Knap hoe je het toch opbrengt om leuke dingen te doen met alle lieve mensen om je heen ookal betekend dat dat je daarna een aantal dagen heel moe bent. Je pruik staat onwijs mooi (het is zo goed als niet te zien dat het een pruik is) en je bent een prachtige meid. Heel veel sterkte en geniet lekker van alle mooie mensen om je heen :)
    xx

  69. Annemiek 22 februari 2014 / 13:46

    Wat heb je dit mooi geschreven Lizzy! Het is heel knap hoe jij er mee omgaat, en ik denk dat vele dit niet zouden kunnen. Echt heel veel respect daarvoor. Fijn dat je zoveel lieve mensen om je heen hebt.
    X

  70. Sanne 22 februari 2014 / 14:02

    Fijn dat je dit met ons wilt delen! Ik hoop dat het jezelf ook goed doet om dit op te schrijven, zodat je het ergens neer kan zetten zonder dat het maar los in je hoofd dwarrelt. Ik heb onwijs veel bewondering voor je en je zal zeker een voorbeeld zijn voor vele mensen! Erg bijzonder. Veel liefs!

  71. Claudia 22 februari 2014 / 18:53

    Ik heb stiekem ook nog een traantje moeten laten toen ik de deur uit liep. Ik had het zo met je te doen. Maar je moet echt weten… je bent zo mooi ,met of zonder haar.

    Liefs Claudia

  72. Sarah 23 februari 2014 / 00:39

    Oh wauw Lizzy.. Wat heb je dit weer prachtig geschreven. Je bent zo’n geweldige meid! <3. En dapper.

  73. Eline 23 februari 2014 / 11:55

    jeetje, wat een prachtig artikel! Ik wens je het beste hoor!

  74. Tiffany 23 februari 2014 / 18:50

    Wauw, ik zit hier met een krop in de keel. Keer op keer sta ik ervan versteld hoe sterk je bent. Er zijn gewoonweg geen woorden voor! Hoe ermee leert omgaan, wat de moeilijkheden zijn, en hoe je die hier durft vertellen, aan ons. Heel mooi. Ik vind de pruik je geweldig staan, maar ik vind ook het feit dat je zonder pruik perfect in huis kan rondlopen extra geweldig. Ik vroeg me wel nog een apart dingetje af… Hopelijk is het ook geen te lastige vraag, wil ik je helemaal niet mee lastigvallen. Maar in mijn opleiding werkte ik ook met pruiken enzo, en moesten we deze soms wel een keertje vastlijmen ook. Hoe werkt dit bij jou? Kan je ze gewoon opzetten en blijft ze goed staan? Of is het anders, moet je ze ook op bepaalde plekken misschien vastlijmen? Misschien een vreemde vraag hoor, maar het sprong me te binnen.

    Anyway, ik vind het echt super mooi van je, hoe je hiermee omgaat en hoe sterk je bent. En wat super van de mensen rondom je, die er zo voor je zijn. Ook top van die mensen, is niet altijd even gemakkelijk!

  75. Elnaz 24 februari 2014 / 00:01

    Meid, ik wou even zeggen dat ik het super knap van je vind hoe je je staande houdt! Je bent een voorbeeld voor iedereen! Hou je sterk! Je bent een topper!

  76. Miranda 24 februari 2014 / 18:42

    Wat ben jij een topper. Ik vind het echt super hoe jij omgaat met je ziekte.
    En van die pruik? ik moest eerst goed kijken of het nou echt een pruik was of niet !
    Het staat je echt mooi en je ziet bijna geen verschil !
    Super tof dat je je blog zo goed bij houd, en ik lees met veel plezier jou blogs..

  77. Femke 24 februari 2014 / 19:23

    He Lizzy,

    Aan de ene kant weer ik niet precies wat ik tegen je wil zeggen,terwijl je aan de andere kant zo’n grote indruk op mij maakt. Ik heb zoveel respect voor je op de manier hoe je nog steeds het beste van je leven maakt, je bent echt een positieve en sterke meid! Hoe open jij je verhaal vertelt vind ik erg indrukwekkend, je mag zeker heel trots zijn op jezelf hoe je ermee omgaat!

    Stay strong, you’re a fighter xxxxx

  78. Resy 24 februari 2014 / 20:04

    Lieve lieve Lizzy, ik kan alleen maar zeggen: wat een respect heb ik voor jou dat je dit allemaal zo op het internet wil en durft te delen, en dan zeker in zo’n uitgebreid artikel. Het heeft me echt aangegrepen, terwijl ik je helemaal niet ken. Je schrijft er zo open over en dat vind ik echt knap van je! Daarnaast vind ik het super fijn voor je dat je je met je pruik op gewoon Lizzy, jezelf dus, voelt. En dat je zo nu en dan ook gewoon nog kan stappen is hartstikke fijn en moet je ook zeker gewoon blijven doen! Ja, een heleboel respect voor jou! Je bent een sterke meid en jij kan vechten en de ziekte overwinnen! Heel veel liefs!! X

  79. Anouk 25 februari 2014 / 23:45

    Echt prachtig geschreven!! Meer kan ik er bijna niet over zeggen of eigenlijk wel. Het is zo mooi en oprecht geschreven dat je me echt raakt. Ik vind het echt heel mooi om te lezen hoe positief je bent en tuurlijk zul je mindere dagen hebben maar het straalt overal vanaf, van je foto’s, je tekst, je opmerkingen, je bent een sterke jonge vrouw!!

  80. kimberly 26 februari 2014 / 16:17

    Wauw, goed artikel! Ik heb echt respect voor je dat je zo positief blijft !
    Je ziet dr ook nog super uit!
    Je kan het, veel succes en sterkte xx

  81. Layla 27 februari 2014 / 15:45

    Ik heb hier gewoon zitten huilen haha je hebt het prachtig geschreven! Ik snap dat het moeilijk is en dat je jezelf altijd kritischer bekijkt dan dat anderen dat doen (dat doe ik ook) maar onthoud dat! Je ziet er nog steeds super mooi uit, en als er mensen zien dat het een pruik is betekent dat niet dat ze het lelijk vinden, ik vind het juist mooi dat je haar nu wat dikker is (en een mooie kleur) Er zijn vrouwen die altijd pruiken dragen ook al zijn ze niet ziek! Fijn dat je het nu een beetje geaccepteerd hebt en dat je thuis rondloopt zonder pruik. Gewoon lekker doen waar jij je goed bij voelt en je niet druk maken over wat anderen zullen denken!! Sterkte xxxx

  82. suus 27 februari 2014 / 21:29

    Ik volg je blog nu al een paar weken en heb nog nooit gereageerd, maar nu wil ik dat toch even doen.
    De avond dat ik jouw blog vond was na een dag vol tegenslagen voor mij en ik zag het allemaal even niet meer zitten. Maar toen vond ik jouw blog en heb ik er geloof ik wel meer dan 40 pagina’s van bekeken in een paar uur. Het was pas een paar dagen nadat jij het bericht had gekregen over je ziekte en ik moet eerlijk toegeven dat je mij hebt geïnspireerd. Misschien klinkt dat raar, maar die dag voor mij was eigenlijk alleen maar zo slecht vanwege school. Maar jij, jonger dan dat ik ben, had te horen gekregen dat je ernstig ziek bent en toch straalde je nog zoveel positiviteit uit. Ik vond dat zo knap dat ik mezelf streng toe sprak, dat ik me niet zo moest aanstellen over zoiets als school terwijl er mensen zijn met een ernstige ziekte. Ook nu ik deze post lees, heb ik weer zoveel bewondering voor je, dat je gewoon uitgaat, dingen doet met vriendinnen en doorgaat met je leven en zo positief mogelijk blijft. Ik vind dat echt geweldig om te lezen en ja, het inspireert me nog steeds.
    Ik wens je het allerbeste, want dat verdien je. Dankjewel dat je, waarschijnlijk zonder het te weten, een voorbeeld bent voor anderen.

  83. eva 28 februari 2014 / 12:49

    Je schrijft absoluut niet te veel, ik lees je verhaal graag.
    Telkens krijg ik tranen in mijn ogen als ik zie wat voor een sterke vrouw jij bent! Ik denk dat je voor velen een grote inspiratie bent. Je bent echt prachtig en ziet er heel goed uit, geen enkele reden om daar aan te twijfelen!

  84. Marloes 28 februari 2014 / 21:56

    WAUW.
    Lizzy wat ben jij een ongelooflijke kanjer!!
    Na het lezen van dit verhaal heb ik er traanogen van en een brok in mijn keel.
    Wat heftig dat je dit op zo’n jonge leeftijd al mee maakt. Het is niet eerlijk maar wat hou jij je sterk ondanks alles. Heel erg veel respect voor jou. Hou je taai, you will survive!
    Super knap dat je er ook zo open over praat. Je bent een inspiratie voor velen.
    Kaal, met een pruik, of je eigen bos haar. Je bent een prachtkind! Van binnen én van buiten.

  85. Evi 1 april 2014 / 23:39

    Ik volg je nog maar net en zag ergens op je instagram een reactie over kanker.. Ik schrok.. Toen ben ik het gaan opzoeken op je blog en wauw meid, sterkte. Ik vind het echt mooi dat je er zo open over kan praten en er zo goed mogelijk mee probeert om te gaan. Ik weet niet wat zeggen… Ik hoop dat alles goed met je gaat, alles komt goed!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *